استفاده از آمیزههای مهندسی
به تولیدکنندگان محصول نهایی امکان یکنواختی با وجود شباهت این فرآیند برای پلیمرهای بکر و بازیافتی، طراحی آمیزه بسیار وابسته به نوع و کیفیت مواد اولیه است.
آمیزه سازی
پلاستیک ها با وجود خواص منحصر به فرد و برتری نسبت به مواد سنتی، در اغلب کاربردها نیازمند افزودنیهایی برای اصلاح، بهبود یا تغییر برخی ویژگیهای عملکردی یا فرآیندی خود هستند. این الزام، نقطه شروع آمیزهسازی است.
به تولیدکنندگان اجازه میدهد تا پلیمرهای بکر با یکدیگر یا با افزودنیهای مختلفی همچون تقویت کنندهها، پرکننده ها، پایدارکنندههای گرمایی و نوری، و افزودنیهای متنوع دیگر ترکیبشده و موادی پیشرفته با ویژگیهای منحصر به فرد و مطابق با الزامات محصول نهایی به دست آید. بنابراین میتوان گفت محصول فرآیند آمیزهسازی مادهای جدید با ویژگیهای مهندسی شده و متفاوت از پلیمرهای بکر به تنهایی خواهد بود. این امکان تولید کارآمدتر و مقرون به صرفه تر قطعات پلاستیکی مختلف را فراهم میکند.
علاوه بر این، پلاستیکهای بازیافتی منبعی ارزان برای جایگزینی مواد بکر در تولید انواع محصولات پلاستیکی هستند. با این حال، پلیمرها ممکن است در دوره عمر خود یا هنگام فرآیند بازیافت مکانیکی تخریب شده یا با ناخالصیهایی همچون آلودگیها یا پلیمرها و مواد افزودنی ناخواسته همراه باشند.
بهبود خواص مواد بازیافتی برای سازگاری بیشتر، جلوگیری از افت خواص مکانیکی و افزایش ماندگاری آنها در شرایط کارکردی در گرو استفاده از روشهای مناسب بازیافت و همچنین آمیزهسازی با پلیمرهای بکر و افزودنی های مختلف است.